The Iron Lady

In het oppervlakkige Hollywood hebben vrouwen van middelbare leeftijd het best zwaar. Voor menig actrice breekt het moment aan dat ze te oud zijn om moeders te spelen en te jong om de oma uit te hangen. Meryl Streep lijkt daar weinig last van te hebben. Ze wist zich onophoudelijk door drieënhalf decennium heen te acteren. De staat van dienst van mevrouw Streep is bewonderenswaardig. Geen acteur of actrice wist zoveel Oscarnominaties te scoren. De rol van Margaret Thatcher zou Meryl Streep aan nominatie nummer zeventien helpen én aan haar derde Oscar. Haar aanwezigheid is dan ook de reden om een kaartje voor The Iron Lady te kopen.

Mamma Mia!-regisseur Phyllida Lloyd mag zichzelf in haar handjes knijpen dat ze La Streep heeft weten te strikken voor de hoofdrol in haar biopic over de bikkelharde Britse premier. De invulling van de hoofdrol is perfect. We maken kennis met een stokoude Margaret Thatcher die bij de avondwinkel een boodschap doet. Dementerend, maar nog steeds met een volle agenda. De oud-politica babbelt en kissebist er driftig op los met haar overleden man Denis. Ze aanschouwt de wereld zoals deze er voorstaat in de eenentwintigste eeuw. De onrust van de huidige tijd doet haar terugdenken aan haar politieke carrière, waarin ze in een mannenwereld moest vechten voor respect, leiderschap en gezag.

Lloyd zapt lustig door de politieke loopbaan van de eerste vrouwelijke premier van Groot-Brittannië. Geboren als dochter van een kruidenier uit Grantham onder de naam Margaret Roberts, ontwikkelt ze op de universiteit haar politieke ambities. Het ‘hoe’ wordt uitgebreider uitgelicht dan het ‘waarom’ van Thatchers beweegredenen om zich in de politiek te storten. We zien Thatcher opklimmen vanuit de lokale politiek tot het Lagerhuis, waar ze tussen de kerels haar mannetje staat. Dit leidt tot de post van minister van Onderwijs en Wetenschap en uiteindelijk dus premier. Incidenten en gebeurtenissen als de Falklandoorlog en politieke aanslagen worden ook afgevinkt.

De gebeurtenissen van toen worden aan Thatchers leven als oude demente vrouw gelinkt. Jim Broadbent zoemt in zijn rol van wijlen man Denis dikwijls als irritante bromvlieg om het hoofd van zijn eega. Het gevaar loert hierbij dat Margaret Thatcher onrecht wordt aangedaan door haar als knetterseniel te bestempelen. De aanpak riep zelfs bij haar huidige collega David Cameron en Thatchers kinderen reacties op. Was het wel zo’n goed plan om de voormalige premier in al haar kwetsbaarheid te tonen? Had Lloyd niet beter kunnen wachten tot de oud-premier vredig het tijdelijke voor het eeuwige had verwisseld? Het contrast tussen de strijdlustige Thatcher, die niet voor niets de bijnaam ‘de ijzeren dame’ kreeg, en de verwarde maar nog steeds charmante oude vrouw geven echter een genuanceerd beeld van de politica.

Streep is ronduit subliem in haar vertolking. De vedette heeft haar talloze talenten in de strijd gegooid om haar versie van Margaret Thatcher neer te zetten, zonder te verzanden in gemakkelijke imitatie. Voor de gelijkenis zorgen de overtuigende make-up en het accentje wel. Vanaf het eerste shot is Streep fascinerend. Haar overbekende voorkomen verdwijnt in een milliseconde naar de achtergrond.

Bewerkt van Arjan Welles, Film Totaal – 12 januari 2012

Zie ook FilmMagie nr. 622