Regisseur
Sean Penn werd in 1960 in Santa Monica (California) geboren en stamt uit een artistiek begaafde farnilie. Zijn ouders en broer Chris, met wie hij samenwerkte in At Close Range, zitten ook In het filmvak. Sean ontpopte zich al vlug tot een veelzijdig artiest. Hij oogstte veel lof met zijn Broadwayvertolking van Heartland, publiceerde een gedichtenbundel en brak in Hollywood definitief door met zijn vertolking van de spionerende druggebruiker uit The Falcon and the Snowman. Zijn in 1985 gesloten en inmiddels verbroken huwelijk met popster Madonna bracht hem in de jaren ’80 volop in de publiciteit, maar deed zijn filmcarriëre geen goed. Shanghai Surprise, de film waarin hij samen met Madonna speelde, werd door de critici slecht ontvangen en door het publiek genegeerd.
Met zijn filmdebuut The Indian Runner vond Penn, die in Hollywood als een enfant terrible geboekt staat, opnieuw waardering in het filmmilieu.
Bespreking
Sean Penn inspireerde zich op een song Highway Patrolman van Bruce Springsteen en een Indiaanse legende: om volwassen te worden moet een jonge Indiaan een hert achtervolgen tot het uitgeput is om dan de laatste adem ervan te inhaleren. Joe en Frank zijn twee broers, maar van nature erg tegengesteld. Joe, politieman, gelooft in “law and order”; zijn gezin staat bovenaan. Frank, gebroken teruggekeerd uit Vietnam, is de rebellerende outlaw die zich een “lndian Runner” , een boodschapper, voelt en zich ontpopt tot Joe’s geheide tegenspeler.
Met dit Bijbelse Kain-en-Abel gegeven verwijst de film naar East of Eden. De figuur van lastpost Frank, die alleen maar zichzelf is als hij zijn gewelddadige impulsen kan uitleven, leunt trouwens aan bij het Rebel without a cause-imago van James Dean. De bestudeerde nonchalance van acteur Viggo Mortensen, zijn grijns die gevaar voorspelt, zelfs de wijze waarop hij een sigaret uit de mondhoek laat bengelen herinneren aan Dean.
De film overtuigt omdat Penn vanuit zijn eigen temperament een sterke affiniteit voelt met desperado Frank. Verrassend is echter dat hij ook de brave broer Joe dezelfde affectie gunt. Op het einde legt hij Joe zelfs een pleidooi in de mond voor de familie als zingever van het bestaan. Penn eindigt zijn rauwe film met een indringend slot. Niet alleen de geboorte van nieuw leven maar ook de slottekst van de Indische filosoof Rabindranath Tagore geven deze teneerdrukkende film toch een straaltje hoop mee: “elk kind brengt bij zijn geboorte de boodschap dat God zijn vertrouwen in en liefde voor de mensen nog niet verloren heeft”.
Terzelfdertijd hoor je de klankband ” I shall be released” van Bob Dylan… Meditatie en religieuze inspiratie vanuit een onverwachte hoek, want regisseur Sean Penn heeft een rebelse reputatie!
The Indian Runner vertoont de gebreken van een eerste film: de cineast wil teveel thema’s ineens aansnijden. Maar dit tekort wordt ruimschoots gecompenseerd door de sfeerschepping. Penn draaide zijn eersteling in het desolate Nebraska. De barre locaties koppelt hij aan een realistische observatie van het Amerikaanse arbeidersmilieu en verbindt hij muzikaal met zorgvuldig uitgekozen popsongs en ballades.
samengelezen door Dirk Michiels, medewerker KFL—Antwerpen