The Artist

Deze stille film in zwart-wit van de Franse regisseur Michel Hazanavicius volgt George Valentin (Jean Dujardin), een filmster in het tijdperk van de stomme film die moeite heeft om zich staande te houden wanneer de ‘talkies’ eraan komen. Deze geestige en visueel boeiende hommage aan de vroege cinema laat Malcolm MacDowell, John Goodman en James Cromwell in leuke bijrollen aantreden.
Als een liefdesbrief aan het Hollywood van de jaren twintig laat Michel Hazanavicius met ‘The Artist’ de stille film herleven als een krachtig en complex medium om verhalen te vertellen. Volledig in zwart-wit gedraaid, zonder dialoog en in het traditionele 1,33 beeldkader van toen, blijft de film trouw aan de periode die het vertegenwoordigt, en ontloopt hij de val van de pastiche omdat het oprecht de filmische mogelijkheden en kwaliteiten van de klassieke stomme film waardeert.

Jean Dujardin speelt George Valentin die er als matinee-idool goed uitziet en zich arrogant gedraagt, maar ook de goedmoedige charme oproept van een Douglas Fairbanks op zijn best. George is op het hoogtepunt van zijn carrière in 1927 wanneer ‘The Artist’ begint. Op de rode loper van de première van zijn nieuwe film, botst hij per ongeluk op een mooie onbekende, Peppy Miller (Berenice Bejo). De ruchtbaarheid die aan de persfoto’s van die ontmoeting wordt gegeven zetten haar op het pad naar onverwachte roem.
George bevindt zich al gauw op het tegenoverliggende spoor zodra het geluid het grote scherm begint te domineren. Hij weigert om deze moderne innovatie te accepteren, probeert zijn eigen stille productie te financieren in 1929, maar verliest daardoor zijn hele hebben en houden. Zijn vrouw verlaat hem en zijn fans vergeten hem. Gebroken en alleen verdwijnt George in de schaduw van het oude Hollywood.

Op hetzelfde moment bevindt Peppy zich al in de voorhoede van het nieuwe fenomeen van de geluidsfilm. Terwijl haar sterrenstatus stijgt, is ze nooit de man vergeten die haar de start gaf die ze nodig had en ze beslist om George te helpen.

‘The Artist’ vertelt een bekend verhaal dat doet denken aan klassiekers als Sunset Boulevard en A Star is Born, maar Hazanavicius en cinematograaf Guillaume Schiffman blazen nieuw leven in een oud verhaal. Hun virtuoze behandeling van een stijl die makkelijk in camp had kunnen eindigen maakt het mogelijk dat niet alleen de stille cinema even opflakkert met een hernieuwde waardering, maar ook het melodrama en de intense emotionele effecten die het genre kan leveren. Bovenal, biedt ‘The Artist’ een vrolijke terugblik op een gouden tijdperk, en doet hij het publiek nostalgisch terugverlangen naar een filmische vorm die, zoals Hazanavicius bewijst, zijn weerklank eigenlijk nooit heeft verloren.

Zie ook FilmMagie nr. 618