The Age of Innocence

Regisseur

Regisseur Martin Scorsese groeide op in Little Italy, de Italiaanse wijk van Manhattan, New York.  In de strenge structuur van zijn opvoeding in het Siciliaanse milieu vindt Scorsese de kiem voor zijn latere thematiek.

Van jongsaf aan cinefiel leert hij, na een filmopleiding, de kneepjes van het vak bij de koning van de B-film Roger Corman.  In de jaren ’70 breekt hij internationaal door met films als Mean Streats, Alice doesn’t live here anymore en Taxi Driver (Gouden Palm-winnaar 1976).

Het voorlopig hoogtepunt van zijn carriere is Raging Bull met in de hoofdrol, zoals vaker, Robert De Niro.  Na deze film wordt hij dan ook terecht beschouwd als een van de belangrijkste Amerikaanse cineasten.

Die reputatie heeft hij zonder moeite overeind gehouden tot en met The Age of Innocence.

Een belangrijk thema in Scorsese’s films is dat van de ge­kwelde, vaak neurotische hoofdpersoon die worstelt met zijn sociale omgeving.  Aan die beklemmende, rituele wereld kan men volgens Scorsese niet of nauwelijks ontsnappen.  Denk maar aan de kamikazepoging van Robert De Niro in Taxi Driver of wat Ray Liotta overkwam in Goodfellas.

Qua cinematografie sluit Scorsese aan bij Amerikaanse, klas­sieke grootheden als Howard Hawks en John Ford.  Hij is dan ook een typische auteurscineast, dwz: een Scorsese-film draagt altijd overduidelijk de signatuur van de meester.

Gegeven

Scorsese’s The Age of Innocence is de verfilming van de gelijknamige roman van Edith Warton die in 1920 hiermee als eerste vrouw de prestigieuze Pulitzerprijs won.

Het verhaal situeert zich in het milieu van de New Yorkse aristokratie van de jaren 1870.  De prominente advokaat Newland Archer (Daniel Day-Lewis), een telg uit een deftige oude familie, is verloofd met de jonge May Welland (Winona Ryder), eveneens een meisje van goeden huize en onberispelijke reputa­tie.

Zijn perfekt georganiseerd en gepland leventje is echter een gevangenis.  Archer beseft dit pas als hij hopeloos verliefd wordt op May’s oudere nicht, de mysterieuze gravin Ellen Olenska (Michele Pfeiffer).  Ellen keerde zopas terug uit Europa en roept Archers hulp in om een echtscheidingsprocedure in gang te zetten tegen de brutale Poolse graaf met wie ze ge­trouwd is.  De gravin wordt door de oude garde als een paria beschouwd en ze zullen alles doen om te beletten dat deze onkonventionele vrouw hun wereldje nog meer in opspraak bren­gt.  Archer zou wel willen rebelleren, maar hij blijkt niet in staat om in te grijpen en heeft veel te laat door dat iedereen rond hem geniepig komplotteert om een nog niet eens bestaande liaison te verijdelen, inclusief zijn schattige fiancée die beduidend minder passief is dan ze eruit ziet.

Bespreking

Met The Age of Innocence brengt Scorsese een getrouwe ver­filming van een literair werk.  Toch blijft het een film die thematisch en cinematografisch aansluit bij zijn vroeger werk.  Hij gebruikt de voice over-vertelling, opgebouwd uit citaten uit Whartons roman, maar deze zijn ingebed in een flamboyant cinematografisch geheel.

Minutieus observeert Scorsese de sociale achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt.  Nergens doet de film echter denken aan een gratuite wandeling doorheen het Victoriaans klimaat.  De psychologische spanning, die voortspruit uit onderdrukte passie en onderhuidse conflicten, zindert de hele film door.  Het decor lijkt een afspiegeling van de sociale conventies waarbinnen het onmogelijk is te leven.  Hier geen opspattend bloed, wel subtiele wreedheid.

                                 Peter Ceulemans, medewerker KFL-Antwerpen