Magic in the Moonlight

Een perfecte depressieveling, geobsedeerd door sterfelijkheid, die in niets gelooft. Dat laat Woody Allen iemand zeggen over de protagonist in zijn romantische komedie Magic in the Moonlight. Het lijkt wel alsof de scenarist-regisseur het over zichzelf heeft. Of toch minstens over het beeld dat de buitenwereld over hem heeft.

Een filmmaker creëert illusies en dat is ook wat Stanley Crawford (uitstekende vertolking van Colin Firth) doet als de beroemde illusionist Wei Ling Soo, die in de jaren 20 van vorige eeuw furore maakt als showmagiër. Het verbouwereerde publiek kijkt ademloos toe. Maar zelf heeft de cynische misantroop Stanley geen greintje respect voor al die goedgelovigen. Hij is is de ultieme scepticus die zweert bij de ratio.

Geen toeval dus dat precies Stanley door een collega-illusionist voor een zomervakantie wordt uitgenodigd naar de Franse Azurenkust om daar het jonge Amerikaanse medium Sophie (rol van Emma Stone) te ontmaskeren. Zij beweert over ‘mentale vibraties’ te beschikken, waarmee ze de toekomst kan voorspellen en ook contact kan maken met de overledenen. Een rijke weduwe en haar verliefde zoon dreigen de volgende slachtoffers te worden. “The gullible are so stupid they deserve it”, vindt Stanley, maar toch neemt hij, met al zijn superieure arrogantie, de uitdaging aan. Maar dan blijkt dat Sophie dingen weet en zaken kan waar Stanley geen rationele verklaring voor heeft.

De 78-jarige Woody Allen maakt films aan een waanzinnig tempo en ook in Magic zijn de vertolkingen prima, volgen de oneliners elkaar in snel tempo op en is de fotografie van Darius Khondji een streling voor het oog. Magic in the Moonlight voelt als een vluchtige maar aangename zomerbries.

Jan Temmerman in De Morgen 5/8/14

Zie ook FilmMagie nr. 647