La Promesse

Regisseurs

De gebroers Jean-Pierre en Luc Dardenne maken al ruim 20 jaar documentaires en films die zeer dicht aanleunen bij het echte (Waalse) leven, met bijzondere aandacht voor de arbeidersklasse.  De Dardennes kaarten de sociale realiteit aan zoals de Britse cineast Ken Loach.  Toch heeft hun werk een uitgesproken Belgische identiteit en ligt het in de lijn van de eminente Storck, de pionier van de Belgische documentaire.  Het fictiefilmgenre leek hen aanvankelijk minder te liggen. Falsch en Je pense à vous vielen wat slapjes uit.  Maar met La Promesse leverden ze een realistisch drama af met opvallend actuele uitstraling.  Meteen goed voor een prijzenregen op filmfestivals, o.a. BESTE KWALITEITSFILM IN CANNES en meerdere PLATEAUPRIJZEN in Gent.

Gegeven

De tiener Igor groeit op bij zijn vader Roger.  Willens nillens helpt hij zijn vader bij de organisatie van een clandestien migrantennetwerk.  Tegen grof geld smokkelt hij vluchtelingen het land in, verhuurt hen ongure kamers tegen woekerprijzen en laat hen tegen een hongerloon klusjes opknappen in het zwart.  Igor zelf heeft een job op leercontract, maar assisteert liever zijn pa of slaat zelf zijn slag.  Tot een Afrikaans zwartwerker gewond geraakt bij een werkongeval en aan Igor vraagt om voor zijn vrouw en kind te zorgen.  Vader Roger laat hem gewoon creperen en giet een laag beton over hem heen.  Voor het eerst ziet Igor zijn vader in zijn ware onmenselijke gedaante.  Het gebeuren stelt de tiener voor een moeilijk dilemma: enerzijds is er de angst voor zijn vader, anderzijds voelt hij zich gebonden door zijn belofte.  Bij Igor is de tijd rijp voor een ingrijpend bewustwordingsproces. 

Bespreking

Herkenbaar en stevig verankerd in de Waalse actualiteit valt la promesse

op door het tragische realiteitsgehalte van het hele verhaal, de trefkracht van de zeer directe filmstijl en de erg authentieke uitstraling van de vertolkingen.

La Promesse is Waalse cinema op zijn best: een actueel item (de exploitatie van illegalen), verteld in een nerveuze, rusteloze filmstijl.  Meer dan een striemende aanklacht tegen uitbuiting is de film een warm pleidooi voor (meer) menselijke waardigheid.  La Promesse is beklemmende cinéma vérité van bij ons.

La Promesse is het verhaal van de rijpwording van een adolescent, die zich voltrekt binnen de context van mensensmokkel.  Als toeschouwer ben je getuige van de mateloze ellende van rechtenloze ontheemde mensen, zonder middelen van bestaan overgeleverd aan criminele willekeur, in een land waar ze op niemand kunnen terugvallen en zelfs de taal maar half verstaan.

Voor Igor zijn deze toestanden geen nieuw gegeven meer, maar hij begint er anders tegenaan  te kijken.  In hem komt een revolte op gang die hem sterk maakt om tegen zijn vader in te gaan.  Niet langer is hij een onbezonnen puber, maar een jonge volwassene, in staat zijn verantwoordelijkheid op te nemen.  Zoals de regisseurs uit de tijd van het Italiaans neorealisme kozen ook de Dardennes voor onbekende en zelfs niet-professionele acteurs.  Trouw aan het regieconcept zijn deze vertolkers gewoon mensen met een gezicht en een lichaam.  Vooral de jonge Jérémie Renier is een echte belofte in deze promesse.

Dirk Michiels, medewerker KFL-Antwerpen