| Brazilië 2017 | 104 minuten - FilmMagie nr. 676 | |
| Regie: | Laís Bodanzky | |
| Met: | Maria Ribeiro, Clarisse Abujamra, Paulo Vilhena, Felipe Rocha, Jorge Mautner, Herson Capri, Sophia Valverde, Annalara Prates, Cazé Peçanha, Gabrielle Lopez, Antonia Baudouin, e.a. | |
| Scenario: | Laís Bodanzky, Luiz Bolognesi | |
| Fotografie: | Pedro J. Márquez | |
| Montage: | Rodrigo Menecucci | |
| Links: | www.facebook.com/comonossospaisofilme | |
Ook een moeder heeft ambitie
Op de bühne van het leven verdwijnen grootse ambities als eerste op het achterplan. Zo ook in dit Braziliaanse kleinood over de 38-jarige Rosa.
De Braziliaanse film Como nossos pais (Just like our
parents) valt met de deur in huis: Rosa's vader is niet haar biologische vader.
Het geheim zat 38 jaar lang als een brok in de keel van haar moeder, tot ze het
tijdens een familiebijeenkomst opbiecht.
Seizoensfinales van populaire soaps worden geboetseerd uit zulk materiaal.
Gelukkig vormt de onthulling hier niet de inzet van een zeperige zoektocht in
het spoor van het DNA. Wel zet het Rosa aan het denken over haar eigen
gezinsleven, de rol die ze op zich neemt en de offers die ze altijd al
vanzelfsprekend achtte.
‘Como nossos pais’ ontpopt zich als een fijngevoelige film
over tweeverdieners en het versteende rollenpatroon waarin ze steeds weer
vervallen. Maar er is ook aandacht voor de moeizame relatie tussen een moeder en
haar dochter.
De zorg voor haar prille tienerdochters eist de 38-jarige Rosa (Maria Ribeiro)
haast helemaal op. Haar eigen ambities schieten erbij in. Terwijl ze altijd een
toekomst als theaterauteur voorzag, schrijft ze vandaag folders over
badkamertegels. Er moet immers brood op de plank. Haar wederhelft Dado (Paulo
Vilhena) maalt er niet om. Hij zal zich wel opwerpen als de klimaatactivist die
primitieve stammen in het Amazonewoud ter hulp schiet. 'Ik volg nooit mijn
hart', verzucht Rosa.
Maar door de bekentenis van haar moeder verandert dat. Een kritisch zelfonderzoek dringt zich op en gaandeweg gaat ze eerlijker in het leven staan. Voor het eerst schrijft ze weer theater: een vervolg op Ibsens klassieker ‘Een poppenhuis’, over een vrouw die zich bevrijdt van het juk van haar echtgenoot. Bijna 140 jaar later is die strijd voor zelfverwezenlijking nog niet gestreden.
Op het filmfestival van Berlijn raakte ‘Just like our parents’ genomineerd in de belangrijkste nevensectie. De Braziliaanse regisseur Laís Bodanzky schreef het scenario samen met haar partner Luiz Bolognesi.
Como nossos pais is ernstig, maar niet zwaarmoedig of belerend. Maria Ribeiro verovert het hart van de kijker als de nu eens weifelende, dan weer vastberaden Rosa. Een kleine, maar o zo relevante film met sterke vrouwenrollen. Waarom blijven die zo zeldzaam?
Ruben Aerts in De Standaard/DS2, 01 augustus 2017, p. 7