FilmMagie-logo-white

Jackie

(2016,
USA, Chile, Frankrijk)
(2016,
USA, Chile, Frankrijk)
19 december 2017

Regisseur

Pablo Larrain

Producer

Juan de Dios Larraín, Darren Aronofsky, Mickey Liddell, Scott Franklin, Ari Handel

Scenario

Noah Oppenheim

Acteurs

Natalie Portman, Peter Sarsgaard, Billy Crudup, John Hurt, Greta Gerwig, John Carroll Lynch, Richard E. Grant, Beth Grant, Max Casella

Cinematografie

Stéphane Fontaine

Montage

Sebastián Sepúlveda

Muziek

Mica Levi

Prijzen

Diverse nominaties en prijzen voor de Oscars en de Golden Globes, BAFTA en andere

Filmduur

100 min

Wie een overzicht wil van Jackie Kennedy’s levensloop, checkt best haar Wikipedia-pagina. Maar wie wil ervaren hoe het was om haar te zíjn, moet stante pede naar Jackie gaan kijken.

Jackie is in gedachten verzonken. Haar gelaat is een enigma. Met dit openingsshot maakt regisseur Pablo Larraín zijn missie duidelijk: het mysterie Jackie Kennedy ontcijferen, de kijker een blik in haar hoofd gunnen. Larraín schildert haar niet af als een weerloos slachtoffer. Door haar vaak in het midden van het kader te plaatsen, toont hij dat ze de touwtjes strak in handen neemt.

De film springt heen en weer tussen het moment van de moord, een rondleiding in het Witte Huis en de voorbereiding van JFK’s staatsbegrafenis. De montage werkt bewust desoriënterend: vaak beginnen scènes midden in de actie. Waar zijn we? Wie zijn die mensen? Larraín omhelst de chaos en laat ons ontredderd toekijken. Zoals Jackie zich voelt, dus. Missie geslaagd.

Toch is er een rode draad: een interview dat Jackie geeft aan een journalist (heerlijke rol van Billy Crudup). Die scènes zijn de sleutel tot het raadsel, want ze tonen hoe Jackies obsessie voor schoonheid veel verder gaat dan de gordijnen in het Witte Huis of de stijlvolle pakjes aan haar lijf. Ook de geschiedschrijving over haar man moet esthetisch zijn. JFK moet en zal herinnerd worden als een magnifieke president. Meer nog dan een biopic is Jackie daarmee het fascinerende verhaal van hoe een verhaal gecreëerd wordt. Alternative facts avant la lettre, hier kan Trump nog wat van leren.

Jackie komt niet per se naar voren als een gezellige vrouw. En dat siert de film. Larraín doet niet aan sympathie, wel aan complexiteit. Hij toont de vele gezichten van een vrouw. En mag zijn handjes kussen dat hij op een verbluffende Natalie Portman kon rekenen om die gelaagdheid weer te geven. Als zij binnenkort niet haar tweede Oscar pakt, dan zegt dat vooral veel over de sterkte van de concurrentie.

Nu eens gedienstig glimlachend, dan weer streng en bitter of ronduit theatraal: Jackie is het allemaal, en Portman maakt het aannemelijk.

LIEVEN TRIO in De Morgen – 30 Jan. 2017

Zie ook FilmMagie nr. 671