De Poolse bruid

Regisseur

Karin Traïdia is van Algerijnse afkomst maar werkt in Nederland. Hij is zowel acteur als regisseur. Bedrijvig als televisieregisseur, is hij vertrouwd met kleine filmbudgetten, beperkte locaties en stevig acteerwerk. De Nederlandse zender VPRO ging in 1998 scheep met twee filmproducenten om het landelijke drama DE POOLSE BRUID ook in het bioscoopcircuit uit te brengen. Voor Traïdia een unieke kans om als volwaardig cineast gewaardeerd te worden. Op het filmfestival van Rotterdam werd de film bekroond met de publieksprijs, de start van een Europese carrière.

Gegeven

De Poolse Anna is illegaal naar Nederland gehaald om er in een bordeel te werken. Ternauwernood kan ze in Groningen ontsnappen aan twee mannen die haar willen misbruiken. Ze zoekt onderkomen om een verlaten boerderij. De boer neemt haar op in zijn huis. Geleidelijk ontstaat er een band van vertrouwen, genegenheid en liefde tussen beide geïsoleerde mensen. Tot Anna’s belagers opnieuw opduiken en haar opeisen.

Bespreking

Terecht wordt DE POOLSE BRUID beschouwd als één van de beste Nederlandse films van de voorbije jaren. Het camerawerk is uiterst efficiënt; ondanks de kleine ruimten, waar gefilmd wordt, slaagt de regisseur er voortreffelijk in de diepte van de gevoelswereld breed uit te tekenen. De montaqe is vinnig, zodat de psychologische scènes de actie nooit vertragen. De fotografie geeft een extra dimensie aan het geheel: alhoewel de film zich grotendeels binnenshuis afspeelt, worden de buitenopnamen van het Groningse landschap als pareltjes geschilderd.

Bovenal is regisseur Traïdia erin geslaagd de gevoelswereld van de personages geloofwaardig uit te beelden. Hierbij gaat hij de sociale thematiek van de xenofobie en uitbuiting van het vroegere Oostblok niet uit de weg.

DE POOLSE BRUID illustreert hoe barrières en vooroordelen door geduldige communicatie kunnen overwonnen worden. Maar Traïdia is niet blind voor de gewelddadigheid van de hedendaagse samenleving en laat de beemden van het bucolische landschap contrasteren met het brute geweld van de omgeving.