VS, 2018 | 135 minuten - FilmMagie nr. | |
Regie: | Spike Lee | |
Met: | John David Washington, Adam Driver, Laura Harrier, Topher Grace, Jasper Pääkkönen, Alec Baldwin, Corey Hawkins, Michael Buscemi, e.a. | |
Scenario: | Charlie Wachtel, David Rabinowitz, Kevin Willmott, Spike Lee, naar het boek van Ron Stallworth | |
Fotografie: | Chayse Irvin | |
Montage: | Barry Alexander Brown | |
Muziek: | Terence Blanchard | |
Prijzen: | Winnaar Gouden Palm en Grote Prijs van de Jury en Prijs van de oecumenische jury, Cannes, 2018 e.a. | |
Links: | www.facebook.com/blackkklansman |
'Racisme zit in het DNA van de Verenigde Staten'
Een zwarte rechercheur verbaasde eind jaren zeventig vriend en vijand door de Ku
Klux Klan te infiltreren. Die merkwaardige historie kon Spike Lee niet links
laten liggen.
Ron Stallworth wist dat hij het niet gemakkelijk zou hebben toen hij in 1972 aan
de slag ging bij het politiedepartement van Colorado Springs. Hij was niet
alleen amper 19 jaar oud, hij was ook nog eens de allereerste Afro-Amerikaanse
agent in het korps. Geen sinecure in een staat die vandaag nog steeds voor 90
procent blank is. In 1978 raakte Stallworth betrokken bij een zaak die zijn
leven zou veranderen. Toen hij in een lokale krant een advertentie van de Ku
Klux Klan zag staan met een contactadres erbij besloot hij erop in te gaan.
Tot zijn grote verbazing kreeg hij meteen een antwoord en zo groeide het plan om
zichzelf uit te geven voor een blanke man die lid wou worden van de
extreemrechtse organisatie. Stallworth ontfermde zich over de telefonische
contacten, een collega nam de fysieke ontmoetingen voor zijn rekening. Het hele
onderzoek duurde uiteindelijk slechts negen maanden, maar Stallworth stond
versteld van het gemak waarmee hij toegang kreeg. Hij belde zelfs regelmatig met
een nietsvermoedende David Duke, de nationale directeur van de KKK.
Salonfähig
Regisseur Spike Lee (61), nochtans een autoriteit op het vlak van
Afro-Amerikaanse geschiedenis en actualiteit, had nog nooit van Ron Stallworth
gehoord, het gevolg van de geheimhouding die de rechercheur na de afronding van
het dossier moest zweren. Toen de producenten met 'BlacKkKlansman' kwamen
aankloppen, aarzelde de regisseur geen moment. Niet alleen was het een sterk
verhaal, het bood ook de gelegenheid om iets te zeggen over de wereld waarin we
leven.
In de jaren 70 probeerde David Duke het gedachtegoed van de KKK al salonfähig te
maken en daar is hij intussen in geslaagd. Hij zetelde tussen 1989 en 1993 in
het Huis van Afgevaardigden in Louisiana en vandaag heeft zijn land zelfs een
president voor wie hij graag zijn steun uitspreekt. 'Die kerel in het Witte Huis
heeft de Klan, alt-right en de neonazi's groen licht gegeven om uit de schaduw
te treden', zegt Lee.
De regisseur heeft trouwens een voorgeschiedenis met de Ku Klux Klan. In 1980
moest hij als filmstudent iets maken rond 'Birth of a Nation' van D.W. Griffith,
een film uit 1915 die op technisch vlak bijzonder vernieuwend was, maar die ook
een onverhulde ode aan de KKK brengt. Lee's reactie: 'The Answer', een bijtende
kortfilm over een zwarte regisseur die een remake moet maken van 'Birth of a
Nation'. Het werkstukje zorgde er ei zo na voor dat Lee van school werd
geschopt, een passend carrièrebegin voor de man die na zijn tweede film 'Do the
Right Thing' de verpersoonlijking werd van de Angry Black Cinema.
Lee neemt nooit een blad voor de mond en is onmiskenbaar een gedegen cineast,
kwaliteiten die hij ook in 'BlacKkKlansman' demonstreert. De film is bovendien
zijn meest succesvolle sinds de overvalthriller 'Inside Man' meer dan tien jaar
geleden. Hij dient een smakelijke mix van humor en drama op en kan rekenen op
een fantastische hoofdvertolking van John David Washington, de zoon van Denzel.
Akelig stil
Naar goeie gewoonte trekt Lee stevig van leer in zijn betoog. Soms balanceert
hij daarbij op het randje van het potsierlijke, maar even vaak krijgt hij de
zaal akelig stil. Hij eindigt zijn film bijvoorbeeld met de gebeurtenissen in
Charlottesville, Virginia in augustus 2017, toen een blanke nationalist tijdens
een demonstratie van alt-right inreed op een groep tegenbetogers en een jonge
vrouw doodde. 'Dat was door en door Amerikaans terrorisme', meent Lee. 'Racisme
zit in het DNA van de Verenigde Staten. Mijn land is tenslotte gebouwd op de
genocide van de inheemse Amerikanen en op slavernij.'
De rest van de wereld moet zich niet veilig voelen. Toen 'BlacKkKlansman' eerder
dit jaar op het festival van Cannes onderscheiden werd met de Grote Prijs van de
Jury zei juryvoorzitster Cate Blanchett dat de film iedereen wist te raken,
hoewel hij in essentie een Amerikaanse crisis behandelt. Lee is blij met de
mooie woorden, maar wijst er fijntjes op dat Europa in hetzelfde bedje ziek is:
'Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Duitsland, overal zie je de
neonazi's weer opkomen. Dat moeten de mensen inzien. Het is niet enkel een
Amerikaans fenomeen.'
RUBEN NOLLET in De Tijd, 18 sep. 2018, p. 13